Асылзат Арыстанбек: Бұдан өткен ауыр азап жоқ сірә...

Асылзат Арыстанбек: Бұдан өткен ауыр азап жоқ сірә...

* * *

Ертегіге бергісіз еліміз бар,
Ертегі айтып беретін еріміз бар.
Төркініне келгендей тайраңдайтын,
Талайларға ұсынар төріміз бар.
Кесек-кесек асатын етіміз бар,
Кессең қан да шықпайтын бетіміз бар.
Шетел асып кетсең де шұрқ етпейтін,
Шелектей боп кететін к…міз бар.
Қайда құям демеңіз мұнай да бар,
Қайта туам десеңіз құдай да бар.
Таңға шыдам берсеңіз ару да бар,
Аңға шығам десеңіз құмай да бар.
Ас қыламын десеңіз дəніміз бар,
Мас боламын десеңіз əніміз бар.
Құдайыңнан басқаны менсінбейтін,
Құмырсқаға бергісіз əліміз бар.
Жөн сілтеуді білмейтін биіміз бар,
Жөргекпұлға қараған күйіміз бар.
Қотанға жарытпаған отанымнан,
Жалдап алған жадағай үйіміз бар.
Сатып алам десеңіз баламыз бар,
Жатып алам десеңіз даламыз бар.
Қырық жыл қырғын болса құламайтын,
Қиялдан соғып алған қаламыз бар.


* * *
Бір минут үнсіздік,
Бір-ақ күн қаралы,
Ал жүрек бəрібір жазықсыз жаралы.
Өтірік – күледі,
Өтірік – билейді,
Ал шындық шашылып, күл болып барады.
Бір минут үнсіздік– мəңгілік үнсіздік,
Билікті жаратқан əу бастан «мінсіз» ғып.
Бос табыт жерледік бордай боп үгіліп,
Моланың басында қаралы гүл сыздық.
Молада ми бар ма миықтан күледі,
Бейітке жерленген боданның күлі еді.
Иланған боламыз имансыз «шындыққа»,
Бір минут үнсіз жұрт бəрін де біледі.
Сұрқия саясат сағымды сындырған,
Жазықсыз халықтың жұлынын жұлдырған.
Моланың басында мəңгілік үнсіздік,
Бос табыт ішінде шындық бар шыңғырған.
Қып-қызыл шындықты бояймыз қараға,
Тұз сеуіп əдейі аузы ашық жараға.
Бір минут үнсіздік ғасырға жалғасқан,
Əлі де үнсізбіз.
Сөйлеуге бола ма?!


* * *
Жасасын жаңғырық,
Өлетін қаңғырып.
Жасасын дауыстар,
Өлетін қарлығып.
Жасасын күлкілер,
Күл болған ауада.
Жасасын «түлкілер»,
Піл болған қалада.
Жасасын сойқандық,
Саржағал өсектер.
Жасасын сайқалдық,
Салулы төсектер.
Жасасын өтірік,
Сөйлейтін көпіріп.
Жасасын кекірік,
Шығатын өкіріп.
Жасасын пасықтық,
Палаудай бұқтырған.
Жасасын жасықтық,
Жасампаз ықтырған.
Жасасын соқырлар,
Көрсе де көрмейтін.
Жасасын пақырлар,
Ділмарсып сөйлейтін.
Жасасын мылқаулар,
Мыңқ етпес мекерлік.
Жасасын сылтаулар,
Уəделер «шетелдік».
Жасасын өгейлік,
Өзектен тебетін.
Жасасын кедейлік,
Еңсемді езетін.

 

ҚУЫРШАҚ
Біз бəріміз қуыршақпыз түбінде,
Басқаруға, бағынуға көндіккен.
Қуыршақтар сөйлейді адам тілінде,
Бірақ олар сөйлей алмас өрлікпен.
Қуыршақтар, құлыншақтар қылығы,
Сізге мүмкін көрінеді əдемі.
Ол– кəдімгі саясаттар былығы,
Сайлау алды сабылысқан əлегі.
Сізге, сірə, оны ұғу қиын-ақ,
Нəзік жіппен басқарады нəн күштер.
Бес саусаққа бес қуыршақ киіп ап,
Өз тілінде сөйлетеді əртістер.
Иесі емес ой, қиялдың, сананың,
Түр-тұрпаты аумай қалған өзіңнен,
Жанған оттай жылтылдайды жанарың,
Бірақ ұшқын көрінбейді көзіңнен.
Ауыз да бар, сүп-сүйкімді оймақтай,
Тілге бірақ танытыпты сараңдық.
Саясаттың тереңіне бойлатпай,
Сахнада ойнатады алаң қып.
Шыға алмайсың белгілі бір қалыптан,
Сценарийге бағынасың əуелгі.
Сахнаны биік қойып халықтан,
Тек əртістер басқарады əлемді.
Ұйқыдамыз, сияқтымыз айкезбе,
Ə, айтпақшы, жанымыз бар рухсыз.
Саясаттың сахнасы кей кезде,
Бізбен тіпті ойнауға да құлықсыз.
Көшірмесі ғана сынды тəніміз,
Айтшы өзің «Адаммын!» деп жар сап пе ең?
Олай болса, қуыршақпыз бəріміз,
Бізді біреу басқарады саусақпен.
Қане досым, кіріс енді ісіңе,
Жаратпайды ол жатып ішер жалқауды.
Білек емес, саусағының күші де,
Сені мыжып жіберуге қауқарлы.
Ұнатпаса, ойна, жыла басқаша,
Көрінуі керек мұнда сан қырың.
Сахнадан кете алмайсың ешқашан,
Ол драма – сенің мəңгі тағдырың.

 

СЕНБЕЙМІН…
Мен енді сенбеймін ешкімге,
Президент періште болса да.
Сыймасам сыймайын бес күнге,
Сол үшін басымды алса да.
Мен енді сенбеймін еліме,
Егіліп тұрса да күлетін.
Сенбеймін жерұйық жеріме,
Жемқорлар тайраңдап жүретін.
Сотқа да сенбеймін сұраншақ,
Пəрмені парамен баттасқан.
Өтірік жүремін ұран сап,
Сыңаймен еліме жақтасқан.
Саған да сенбеймін Отаным,
Отқа да түспеймін сен үшін.
Байысам бəрібір сатамын,
Батыстың киіп ап кебісін.
Ешкімде реніш болмасын,
Мен енді сүймеймін бұл елді.
Халыққа атылған қорғасын,
Сенімнен айырып жіберді.

 

* * *
Ей, адамдар!
Сұрамаңдар көйлегімнің бағасын,
Сұрамаңдар көңілімнің наласын,
Жүрегімнің жарасын.
Сұрамаңдар мен тұратын көшені,
Құрылысын үйімнің,
Сұрамаңдар парқын көңіл-күйімнің.
Қызықтырмасын менің күйкі өмірім,
Көшелерден іздемеңдер көлігімнің нөмірін.
Сұрамаңдар тегім менен бегімді,
Тұрмысымды, туысымды, руымды,
Ішетін шай, сусынымды, суымды.
Қызық емес қай ауылдан шыққаным,
Бала кезде кімді үлгі тұтқаным.
Сұрамаңдар бақытымды, бағымды,
Балаларды… бақытсыздау жарымды…
Баға алмаған малымды,
Отырмаған тағымды.
Сұрамаңдар жалақымның көлемін,
Жалақысыз да өмір сүріп келемін.
…Ей, адамдар, сұрамаңдар ештеңе,
Сұрасаңдар, міне, мынау өлеңім!
Өлеңімде менің барлық дерегім.

 

* * *

Құлазыған көңілімді емдер кім?!
Құла-дүзде келед кейде сенделгім.
Тағдырымның тырнағын-ай тым ащы,
Тікенегі секілденген шеңгелдің.

 

Жалғыздықтан жапа шеккен мен бе екен?
Адаспаған адамдарың кем де кем.
Тағдыр өзі дуалаған басымды,
Қай бақсыға,
Қай тәуіпке емдетем?

 

Сыздай-сыздай жүрегімде сырнай-мұң,
Шытынаймын, бірақ әлі сынбаймын.
Өне-бойым алаулаған кезінде,
Мың-миллион тоқ жүгірген сымдаймын.

 

Тәуір жолдас бола алмадым жақсыға,
Бұдан өткен ауыр азап жоқ сірә.
...Өлең деген үшкірінем тәуіпке,
Өмір деген бағынамын бақсыға

 

 

* * *

 

Əлемді сызықтар билейді,
Билейді сызықпен нəзік құс.
Құс-қанат ғұмыр да күйрейді,
Олар да жылайды жазықсыз.

Дақ түскен жүректер дəмелі,
Дүние - дөңгелек, о, ғажап!
Табылмай құстың да жан емі,
Қанаты қайрылар ой қажап.

Ырғақтан тұрады бұл өмір,
Тоқтасаң, жүрек те тоқтайды.
Құстар да бермейді түр-өңін,
Олар да сыңарын жоқтайды.

Ұзақтау жасайды ұлар құс,
Ғұмыры биіктен басталып.
Бір құс бар ұшатын сыңарсыз,
Қауырсындарынан жас тамып.

 

 

* * *

 

Мен оны қызғанбаймын, неге екенін?
Білемін... оған ғашық қыздардың көп екенін.
Сезімнің қоя алмаймын нүктесін де,
Сөзімнің айта алмаймын тоқетерін.

 

Мен оны қызғанбадым... жыламадым,
Сыртынан сырын тергеп сұрамадым.
Менен өзге біреулер сүйіп қалса,
Мəртебесі өскендей қуанамын.

 

Мен үшін дүр махаббат мүмкін емес,
Сол үшін бола берсін мың күн егес.
Ондай ғажап адамды жер бетінде,
Менің ғана сүюім мүмкін емес!

 

 

* * *

Сізді ойламай ұйықтау мүмкін бе осы?
Сізді ойламай ояну мүмкін бе осы?
Ертегіге айналып кетейікші ə,
Бір бақытты түніме мың түн қосып.

Сізді ойламау... мен үшін күнə сынды,
Көз ілместен үйрендім түн асуды.
Мың маржанның ішінен мөлтілдеген,
Тани алмай жүрсіз-ау шын асылды.

Сізді ойлаудың тартамын тəтті азабын,
Менен басқа өмірдің жоқ мазағы.
Ай нұрына шомылам түніменен,
Таңертең - тап-тазамын!

 

* * *

Кеш батса естігім кеп жұлдыз үнін,
Түрлі түске бояймын мұң қызылын.
Сізді сүйетініме сенді бəрі,
Сіз ғана сенбедіңіз бір қызығы.

Жұлдыз деген шам ба екен жарық төккен,
Сағындырсаң осылай зарық деп пе ем.
Төбеңізден бір жұлдыз ағып түссе,
Жүрегімнің жасы ол тамып кеткен.

Айықпасым белгілі бар кеселден,
Бардан гөрі жан едім арға сенген.
Сезімімнен өзімнің үркіп қашқан,
Үркер жұлдыз сияқты ем таңда сөнген.

Тоқтап қалса амал жоқ бір күн уақыт,
Адамзатқа бұйырған бұлдыр бақыт.
Күн шыққанша көз ілмей Сізді күтті,
Шолпан жұлдыз шолпысын сыңғырлатып.

Алаулаған сезімнің оты күшті,
Сордың қою сорпасын батып іштім.
Сізді сүйетініме бəрі сенді,
Сіз ғана сенбедіңіз...
Өкінішті...

 

 

* * *

Жолымда кездескеннің барлығына,
Сәлем берем, қарамай паңдығына.
"Кісі" демей және де кіші демей,
Құлақ салам құлдықпен жарлығына.

 

Жолымда кездескеннің барлығынан,
Бір нәрсе үйренемін,
Сан құбылам.
"Кісі" демей және де кіші демей,
Қазынасын іздеймін сандығынан.

 

Жолымда кездескеннің барлығын да,
Дос етем, дүн-дүния аз ғұмырда.
"Кісінің" де кешірем қателігін
Кішінің де кешірем қателігін,
Қақым да жоқ оларды жазғыруға!

 

Жолымда кездескеннің баршасына,
Сүйіп тұрып, қағамын арқасынан.
Кісінің де табылып дәл қасынан,
Кішінің де табылып ортасынан,
Ара сынды жүрейін бал тасыған!

 

 

* * *

Уақыт деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Бақыт деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Бір бақытты сезінуге уақыт бер,
Сөнбейінше,
Өлмейінше көзімде от!

Сезім деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Төзім деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Төзгім келді сезінуім үшін де,
Ол да кетті өзіменен өзі боп.

Шындық деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Сұмдық деген ұғым бар да,
Көзі жоқ.
Шындық тапсам сұмдыққа да шыдар ем,
Кетеді екен адам тіпті мезі боп.

Азат деген ұғым бар да,
Өзі жоқ.
Қазақ деген ұлт бар да,
Өзі жоқ.
Қазақ деген азат елмін дегеннің,
Есі жоқ.

 

 

* * *

 

Мен Сізді жақсы көрем, жасырмаймын,
Жарқ еткен бұлтты күні жасындаймын!
Өзіммен өзім жүріп өртенемін,
Иә, мен осындаймын!

 

Жақсы көру үшін де керек сенім,
Сенімге мен де сөзбен көмекші едім.
Сіз де мені сүйесіз, сеземін ғой,
Иә, мен ерекшемін!

 

Жалыныма жылынам жасқаса мұң,
Қайғымен де қабарған достасамын.
Сүйе берем сүйегім қурағанша,
Иә, мен басқашамын!

 

 

* * *

Сізге өлең жазбағалы көп болды,
Хат келмеді Сізден де.
Бəлкім, сезім жалт етті де жоқ болды,
Əддіміз жоқ іздеуге.

Қайырлы таң тілемедім біраздан,
Қайырлы түн! -демедіңіз Сіз дағы.
Сіздің жақтан ескен сырбаз салқындық,
Басып озды мына күздің ызғарын.

Сізге өлең арнамайын деп едім,
Өлең дағы көнбейді екен ырқыма.
Баяғыдай Сізді жақсы көремін,
Жүрегіңіздің қарамастан құлпына.

 

 

* * *

Халықтар несие алады -
Тоқал тамының қамы үшін,
Банктер несие береді -
Тоқалдарының қамы үшін.

 

Парламент заңға қол қояр-
Заңсыздықтары үшін өзінің.
Молда кеп құрбанға мал сояр-
Арсыздықтары үшін өзінің.

 

Бөріктер боқ жияр, бәс тігіп,
Қабақтай қарын қамы үшін.
Желіккен жезөкше мастығып,
Жырта ма қазақтың намысын?

 

tamyr.org

qalamger.kz

Автор
Последние статьи автора
Кадрлық резерв. Ол қай жағдайда компанияны құтқарады, ал қашан қызметкерлерге теріс ықпал етеді?
Кадрлық резерв. Ол қай жағдайда компанияны құтқарады, ал қашан қызметкерлерге теріс ықпал етеді?
Қайтыс болған адамның заттарын сақтауға бола ма?
Қайтыс болған адамның заттарын сақтауға бола ма?
Цифра
50
50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов

50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов, чтобы завоевать серебро в велогонке с раздельным стартом.
1900
Году

Бокс был узаконен как вид спорта
2,5
ГРАММА

Масса мячика для игры в настольный теннис
5
Олимпийских колец

символизируют единство пяти континентов, хотя ни одно из них не является символом какого-то конкретного континента. Цвета колец — синий, красный, желтый, зеленый, черный, — были выбраны, как наиболее часто встречающиеся на флагах государств мира.
130
км/час

С такой скоростью летит мяч, после удара профессионального волейболиста