Бізде тұтас мемлекет деген ұғым жоқ қой. Бізде ру деген ғана түсінік бар. Қазір бір руға тіліңіз тисінші, шауып келіп шаптығып, басыңды кесіп кетуге бар. Өтірік емес қой.
Қанша жерден талантты болсаң да жұмыс берушінің руласы болмасаң, жұмысқа алмайды.
Бізде команда деген нәрсе бар. Соның "командаласы" болуың керек. Әйтпесе, журналистиканың исі мұрнына бармайтын редакторсымақтар газет басқарып отыр. Неше жыл журналистиканың майын ішкендер соған қызмет етіп отыр.
Сөйтіп отырып, Боратқа несіне ренжиміз. Борат артымызды ашып беріп еді, шамбайымызға шым етіп тиіп, бәріміз секіріп кеттік, ә. Шындық қашанда ащы ғой.
Енді ашылған артымызды тұмшалау үшін бәріңіз ту оранып кетіпсіздер.
Шаршамадыңыздар ма? Мен шаршадым. "Шетелге кетем" дейтіндерге ренжімейтінім сол.
Бірдеңе болса, билікке ренжисіздер бәріңіз. Билікте жүрмей-ақ қолдарыңыз жарты билікке жетсе, кісі танымай кердеңдеп кететіндеріңіз өтірік емес қой.
Гүлжан Амангелдіқызы
Фейсбуктегі парақшасынан