Құрметті оқырмандар назарына! «Алаш айнасы» желілік-басылымы Ақпарат комитетінің 2023 жылғы 01 қарашадағы № 15 бұйрығы негізінде 2023 жылғы 30 қазаннан бастап бұқаралық ақпарат құралы ретінде өз қызметін тоқтатты.

К сведению уважаемых читателей! Сетевое издание «Алаш айнасы» на основании Приказа Комитета информации № 15 от «01» ноября 2023 года прекратил свою деятельность в качестве средства массовой информации с 30 октября 2023 года.

Мұқағалидың өлеңдерін қытайлар іздеп жүріп оқиды

29 шілде 2011, 08:26

Қайша ТӘБӘРІКҚЫЗЫ, Қытайда тұратын қандасымыз, аудармашы, белгілі қаламгер:

...Мұқағалидың өлеңдерін тәржі­ме­ле­ген­де мен Санжы облыстық әкімдіктің Хат­шылар басқармасының бастығы болып жұ­мыс істеуші едім. Біздің басқармада Мұ­рат­бек деген қазақ жігіті бар еді. Қашан көр­­сем, қолынан бір кітапты тастамай оқып жүретін. Бір күні: «Ей, Мұратбек, қо­лың­дағы кітапты тастап, жұмыс істесеңші!» – дегенім сол екен, ол: «Апай, мынау Шың­жаң жас­тар баспасынан шыққан «Қаздар қайтып барады» деген өте керемет кітап. Авторы – қазақстандық Мұқағали деген ақын. Сіз оқы­саңыз, жылайсыз», – деді. «Мені жы­ла­­татындай қазақта қандай ақын бар? Қазір жиналысқа кіргелі тұрмын. Мен шық­қан­ша бес-алты өлеңін таңдап қой», – дедім. Жиналыстан шықсам, Мұ­рат­бегім ақынның біраз өлеңін дайындап отыр екен. «Ал оқы», – дедім. Мұратбек оқи жөнелді. Ал­дымен «Соқпақ», «Поэ­зия», одан кейін «Махаббат диалогы», «Ба­балар, сіздерге рах­мет»... Оқып жатыр, оқып жатыр... Алла, не деген керемет!
– Мұратбек, тоқта! Мына қытайдың жұ­­мы­сын қояйық, – деп есікті ішінен құ­лып­тап. – Сен оқып отыр, мен сөзбе-сөз қытай тіліне тәржімелейін, – дедім. Сөйтіп, екі сағат он минутта алты өлеңді аударып бол­дық. Болғанша көзімнің жасы сорғалап ағып тұрды. «Тәуба, қазақта да осындай өлең жазатын керемет ақын бар екен ғой» деп таңғалып, Мұратбекке:
– Ертең таңертең Хатшылар бас­қар­ма­сын­да жиналыс болады. Автордың атын жазбай, өлеңдерді көбейтіп, қытайларға таратып берейін, – дедім.
Хатшылар басқармасында менен басқа 14 қытай хатшы бар. Бәрі ақын, жазушы ғой. Ертесіне Мұқағалидың өлеңдерін бә­ріне үлестіріп бердім. Әлгілер оқып алып: «Не деген керемет өлеңдер, қайсы өлкенің ақыны?» – деп таңдай қағысты. «Кімнің өле­ңі, қайсы өлкенің ақыны» деп қазбалап сұрап отырғандары қытайдың атақты ақын­дарының бірінің өлеңі деп дәмеленіп отырғаны ғой.
– Қазақстандық Мұқағали Мақатаев де­ген ақынның өлеңі, – десем, қытайлар:
– Мұқағали деген қазақ па? – деп шу ете түсті.
– Иә, мен сияқты кәдімгі қазақ.
– Үй, о немелер де өлең жаза ала ма екен? – демесі бар ма!
Қытайлардың осы сөзінен кейін қа­са­қана Мұқағалидың өлеңдерін тәржімелеп, Қытайдың ең таңдаулы бес-алты жур­на­лына жарияладым. Қытай оқырмандары із­деп жүріп оқыды десем, артық айтқан бол­маспын.
(«Есіңе мені алғайсың», Алматы, «Са­рыжайлау» қоғамдық қоры, 2010)