"Запперме" деген атын айтсайшы, оның...
Кеңес заманында, бір ағамыз колхоздың жылқы фермасына меңгеруші болады.
Жылқышылар шетінен жалқау ішкіш болса керек.
Әйтеуір жылқы жиі шығын болады. Бірде қасқыр тартып кетеді, бірде құздан ұшады, тағы бірінде ұрылар қолды етеді. ..
Шығынның бәрін завферма мен жылқышылар ағайындарынан жылу жинап толтырып жатады.
Содан мезі болса керек, завферманың үйіндегі жеңгеміз
- Мұндай жұмысыңасссиииин, таста!
Бала-шаға шоқпытпен жүр, ағайынға ғой, тіке қарай алмаймыз!
Тісін батырған абысындарға жауап қайтарудан қалдық!
"Ләм" дей алмаймыз!
"Қит" етсек жылу деп бергенін айтып, үнімізді өшіреді! - деп бұрқылдайды екен...
Сөйтсе, ағамыз
-Қатеке, оу қатеке!
Қалай тастайсың?
"Запперме" деген атын айтсайшы, оның..
Өмір Шыныбекұлы
Фейсбуктегі парақшасынан